“Ik zou wel wat gelukkiger willen zijn”, zegt hij terwijl hij het glas water naar zijn mond brengt en het zonder te drinken weer neerzet. “Hij pakt het niet, ook niet als het hem aangeboden wordt”, denk ik. Hij ademt, maar ik zie geen leven. En daar ga ik dan mee aan de slag. Intuïtief coachen.
Er ontstaat een gesprek over geluk en gelukkig zijn. Wat is geluk? Welke betekenis geef jij eraan? Welke externe factoren heb je nodig om je gelukkig te voelen? En is dat hetzelfde als gelukkig zijn? Wat is het verschil? En welke interne factoren heb je nodig? Ken je ze? Laat je ze toe? Laat je geluk van binnenuit toe? Wat houdt je tegen? Waarom pak je het niet? Welke beschermjassen heb jij in je leven aangetrokken en hoe zou het zijn als je ze heel voorzichtig één voor één eens uit zou trekken?
In zo’n coachen-per-minuut-sessie worden deze vragen uiteraard niet allemaal en dan ook nog nauwelijks beantwoord. Maar het zaadje van bewustwording is geplant. Ik zie in zijn ogen dat het leven weer een sprankeltje heeft. Hij pakt het glas water, brengt het naar zijn mond en drinkt. Het reflecteren over geluk en gelukkig zijn heeft hem vandaag een beetje gelukkiger gemaakt.
Is gelukkig zijn een state of mind? Een houding? Ook als je volledig aan de grond zit? Geen werk hebt, geen geld, geen huis, geen vrijheid?
Vóór ik Joseph Oubelkas hoorde spreken op de Dag van de Coach was ik geneigd te zeggen: ja, gelukkig zijn, dat doe je zelf! En ja, soms moet je geluk hebben dat je werk, geld, een dak boven je hoofd aangeboden krijgt.
Na zijn onvoorstelbare en ontroerende verhaal weet ik: je creëert uiteindelijk altijd je eigen geluk en je bent daar ook zelf verantwoordelijk voor. Ook als je niets meer hebt. Kijk wat er nog wel is en begin daarmee.
En ook weet ik: het zou hem niet gelukt zijn zonder zijn moeder. Zijn moeder die hem bewonderenswaardige genen meegegeven heeft en die hem van afstand bijna heeft gedwongen, op een liefdevolle manier, te overleven. Zijn moeder gaf hem geen werk, geld, huis of vrijheid, dat was onmogelijk. Zij gaf hem Kracht! Door haar 400 brieven, door haar onvoorwaardelijke liefde. Door haar vond Joseph zijn eigen kracht. Door haar kon hij die kracht zo groot maken dat hij in de hel kon overleven. Sterker nog: dankzij 100 kerstkaarten van zijn moeder voor zijn medegevangenen en twee plantjes, die uiteindelijk een gevangenistuin werden heeft hij een gelukkig leven in een afschuwelijke Marokkaanse gevangenis opgebouwd. Hij had niet in die gevangenis moeten zitten; hij was onschuldig en zijn veroordeling onterecht. Toch zou hij, mocht hij het over kunnen doen, het niet anders willen. Want die 5 jaar hebben hem op een intense manier zijn zelf gebracht, zijn ik. En dat maakt dat hij, niet in het begin, maar zeker naar het einde toe en ook nu intens gelukkig was en is.
Gelukkig zijn … het zit in je, zegt Joseph. Je moet het alleen nog even vinden. En bij die zoektocht heb je soms iemand nodig, je moeder bijvoorbeeld, of je coach. Of, in mijn geval, mijn Peter!
